Tanrý, neþeli hallerinizi sürekli kýlsýn! Enerjiniz hiç bitmesin! Ne var ki yaþýtlarýnýzla arayý öylesine açýyorsunuz ki, size ayak uydurmakta güçlük çekiyorlar. Yine de dinamizminizle onlara hayat kattýðýnýz için, sizi terk edemiyorlar. Þimdi içinizdeki çocuðun öyle yüzüp kulaç attýðýný, hatta arada sýrada ‘kelebek’ stiliyle sizi bile yorduðu bilmediðiniz bir þey deðil. Ama biliyor musunuz? Ýçinizdeki çocuklar da büyürler: 6 Yaþýndan söz gelimi 12 yaþýna... Sizinki bir türlü büyümüyor. Küçük çocuklar istekleriyle yetiþkinleri yönlendirir. Sizinki de sizi kontrol ediyor, yönlendiriyor, bazen parmaðýnda oynatýyor. Püf noktasý burada! Bu da en çok aþk hayatýnýzda sorun yaratýyor. Zaten hayatýnýzdaki mutsuzluklarýn kaynaðý karþý cinsle iliþkileriniz. Niye? Birincisi "anýnda görüntü" bir haliniz var, karþý cins ise hafif "gizem" istiyor. Ýkincisi, içinizdeki çocuk istiyor, istiyor. Ve karþý cins de ürküyor, ürküyor... Ýþ hayatýnýza gelince, çoðunuz fena durumda deðil. Çünkü iþ çevresinde "o çocuk" çarçabuk farkedilir ve büyükler "çocuða göz kulak olur".
